Onze missie: geïnspireerd door de paarden

De missie van Equoia is “Authentiek zorgen voor jezelf i.f.v. de context”. Hoe we daarbij komen?
In 2004 kwam er een boek op mijn pad dat mee mijn richting zou bepalen: “De boodschap van de paarden” van Klaus Ferdinand Hempfling. Eén passage raakte me in het bijzonder: zo wilde ik zijn, dit wilde ik doen!

“In de weken die volgen zie ik de hengst niet meer staan, want ik ben gefascineerd door het paard dat de leiding heeft zonder ook maar in het minst heerszuchtig te zijn, dat leidt, onophoudelijk, zonder druk uit te oefenen, zonder te eisen of te dwingen, zonder geweld en zonder een of andere demonstratie van haar macht: de leidende merrie, terughoudend en opofferingsgezind. In dit wezen vermoed ik een sleutel, die me een beter begrip van de wereld zou kunnen geven.” (blz 126).

De opleiding die ik dat jaar startte bij Pieter Baalbergen in Nederland, maakte deze passage steeds concreter. Ik leerde hoe hoger in rang staande dieren in een kudde steeds in de eerste plaats goed voor zichzelf zorgen: zo zullen hoger in rang staande dieren eerst zelf eten en drinken. Medelijden bestaat niet, zorgzaamheid wel: een veulen dat niet goed meekan wordt aangemoedigd, als het echter zijn eigen (levens)kracht niet vindt, blijft het uiteindelijk achter.
Het goed voor zichzelf zorgen van leidddieren heeft wel steevast een dienende rol: hun eindpunt is niet zichzelf, wel de kudde! Als zij niet goed voor zichzelf zorgen, kunnen zij niet van betekenis zijn voor de kuddeleden en maken zij het geheel – en dus ook zichzelf – zwakker. Vandaar “Authentiek zorgen voor jezelf”: enkel zorgen voor jezelf voedt egoïsme, authentiek zorgen voor jezelf houdt in dat je wil dat ook anderen daar beter van worden.

Het zette me op het spoor van de werkelijke betekenis van eigen verantwoordelijkheid: als ik wil gezien worden, zal ik ervoor moeten zorgen dat ik mezelf zichtbaar maak. Als ik een probleem heb, blijf ik daar eigenaar van, ik kan niet iemand anders verantwoordelijk maken voor wat voor mij belangrijk is. Ik ga wél op zoek naar mensen en middelen die me kunnen helpen bij het vinden van oplossingen, maar het blijft mijn probleem. Als een ander een probleem heeft, blijft die daar eigenaar van, ik ben niet verantwoordelijk voor wat voor iemand anders belangrijk is. Ik kan wél meehelpen bij het vinden van oplossingen, maar het blijft het probleem van de ander.

“Helpen” betekent niet jezelf wegcijferen, het is met uitgestoken hand de ander uitnodigen die hand vast te pakken en samen verder op weg te gaan.

“de leidende merrie, terughoudend en opofferingsgezind” is zo voor mij de veruitwendiging geworden van waarachtige kracht.
Ik wil in alles wat ik doe authentiek zorgen voor mezelf, i.f.v. de context. En ik wil anderen uitnodigen en inspireren hetzelfde te doen.